Seni çox sevmişdim... Bilmirem ilk sözlerimi nece başlayım. Qelbimde sene deyecek çox sözüm var. Sensiz günlerimde senli günlerimi xatırlayıram....Yeni ki, gencliyimin en gözel günlerini. Gözlerimde canlanır o günler. Nece gözel başlamışdı sevgimiz. Meni özune çox bağlamışdın. Mene etdiyin o nazlar heç cür çıxmır fikrimden. Seni delicesine bir sevgi ile sevirdim. Birde o günler dönecekmiş kimi ümid edirem. Zaman keçdikce seni o gözel günlerimizdeki xatirelerle anacağam. Qedrini bilmediyimiz o günler. Heç deyeri yoxmuş evvelki yaşadığmız günlerin. Harda qaldı o sevgi, harda qaldı o duyğular. İndi biz birlikde olmasaqda gözel başlayan, gözel yaşanan bu sevgini xoş duyğularla bitirmeliyik. Bir vaxtlar sevgimizin en gözel günlerini yaşayırdıq. İndi ise sevgimizin en acısını yaşayırıq. Seninle sevgimizin en şirin çağlarında ayrıldıq. Sen her zaman menim olacaqsan amma ki, qelbimde. Bir gön başqasıyla aile qursamda seni heç vaxt unutmayacam. Seni çox sevmişdim... Ne vaxtsa meni unutsanda bu sözleri unutma. Ne vaxtsa ehtiyacın ola biler. Yalan da olsa bir gön kimese bu sözleri deyeceksen... Artıq senin mene dönmeyeceyini bilirem. Sene son defe seni sevdiyimi deye bilmeyeceyimi de bilirem. Her ne olursa olsun seni ilk gündeki kimi sevirem. Bu sevginin qarşılıqlı olmadığını bile-bile sevirem. Bir gün dile gelecek, seni nece sevdiyini deyecek qelbim. Amma seni ne qeder çox sevsede çox gec. Çünki sen artıq menim deyilsen. İndi anlayıram ki biz birlikde ola bilmerik. Sen ne vaxtsa bir kimsenin, mende bir kimsenin qismetine düşeceyik. Seni seve-seve itirdim. Seve-sevede unutmağa çalışacam. Ne vaxtsa üz-üze gelsek ne cesaretle üzüme baxacağını bilmirem. Qarşılaşsaqda teki gözlerimiz qarşılaşmasın. Axı gözlerim gözlerini sevmişdi. Sen belkede meni yox menim seni sevmemi sevirsen.... Bir gün seni düşünerken xeyalın canlanmağa başladı gözlerimin önunde. O vaxtdan anladım ki, sen her zaman gözlerimin önünde olacaqsan. Harda baxdımsa ,ne düşündümse seni gördüm. Getdikce, menden uzaqlaşdıqca döyünen üreyim sayırdı ayaq seslerini. Çalış ki meni unut. Senden meni xatırlamanı istemirem. Çalışacam ki mende seni unudum. Bilirem unuda bilmeyecem. Senin meni unutduğun kimi. Unutma ki, bu dünyada menim olmasanda o biri dünyada menim olacaqsan. Seni heç kese vermeyecem. Sevdiyim üçün bu sözleri yazdığımı hiss edeceyini bilirem. Sevdiyin üçün bu sözleri oxuyacağını da bilirem. Gözel gözlerinin parıltısı qalıb gözlerimde. Sen menimle daha da xoşbext ola bilerdin. Gözlerine baxaraq menim olmanı arzulamışdım.... İndi sensizem...Sensizde olacağam..Sensizlik senden vefalı çıxdı. Senden heç vaxt geri dönmeyini istemeyecem. Bilirem bir gün yene mene döneceksen. Amma ki gec olacaq, qelbim seni qebul etmeyecek. Çünki qelbim senin kimi vefasızları qebul edecek qeder vefasız deyil. Meni unuda bilmeyeceksen. Yanında olacağam hemişe. Belkede gözlerinin xeyallara daldığı kiçicik bir nöqtede, belke de sevirem deyerek özünü aldatdığın insanın gözlerinde tapacaqsan meni.. Qaranlıq dünyam derdler ve men, Ağlımdakı tek düşüncem xoşbextlik ve sen...evvel gözlerin, sonra sen çıxdın qelbimnen......
|